BUZ-İZOLASYON
Toplumumuzda, özellikle erkeklere ağlamamaları, incindikleri zaman cesur görünmeleri, acı içinde olduklarını göstermemeleri öğretilir. Ama kadınlar da bu tuzağa düşebilir ve hepimiz bir an ya da diğerinde hayatta kalmanın tek yolunun duygularımızı kapatmak, böylece bir kez daha incinmemek olduğunu hissederiz. Acımız özellikle derinse, onu kendimizden bile saklamaya çalışabiliriz. Bu bizi donmuş, katı kılar, çünkü içimizin derinliklerinde, buzdaki küçük bir çatlağın bile acının içimizde dolaşmak üzere serbest kalmasına sebep olacağını biliriz. ♦ Bu kişinin yüzündeki gökkuşağı renklerine sahip gözyaşları, bu buzsu-izolasyondan kurtulma anahtarını gizlemektedir. Gözyaşları, ancak gözyaşları buzunu eritme gücüne sahiptir. Ağlamak normaldir ve gözyaşlarımızdan utanmak için sebep yoktur. Ağlamak acıyı salıvermemize, kendimize karşı nazik olmamıza ve sonunda iyileşmemize yardımcı olur. 